บอลโต๊ะเล็ก กับ เด็กชาย เวย์น รูนี่ย์ - Devil Daily
ในชีวิตของลูกผู้ชายที่หลงใหลกลิ่นสาบลูกหนังทุกคนนั้นจะต้องเคยเล่นบอลโกลหนู หรือสนามพื้นปูนที่โรงเรียนหรือใต้ทางด่วนแน่ๆ แต่จะมีสักกี่คนที่จะได้ก้าวออกจากสนามริมถนนแล้วมุ่งสู่โรงละครแห่งความฝัน สนามที่หลายๆ คนใฝ่ฝันว่าจะไปเหยียบให้ได้สักครั้งในชีวิต? ที่ผมเกริ่นนำบิ๊วอีโมกันซะขนาดนี้ก็เพราะว่า มีผู้ชายหนึ่งคนที่ได้รับสิทธิ์นั้นครับ นั่นก็คือ เวย์น รูนี่ย์พระบิดาของเจ้าหนูไค เปิดเผยกับ ไนกี้ ฟุตบอล ถึงเคล็ดลับและเบื้องหลังความสำเร็จที่ทำให้เขามาถึงจุดนี้ได้ก็เพราะว่า การเล่นบอลข้างถนนใน ลิเวอร์พูล ซึ่งเป็นเมืองที่เขาลืมตาดูโลกเป็นครั้งแรกนั่นเอง
Q: ช่วยพูดถึงเมืองที่คุณเติบโตมาให้เราฟังหน่อยสิ
รูนี่ย์: สำหรับผมและเพื่อนๆ นี่นะ ฟุตบอลคือทุกอย่างเลยล่ะ เราออกไปเตะบอลกันทุกวันเลย ไม่ว่าจะก่อนไปโรงเรียน หลังเลิกเรียน หรือแม้แต่ตอนที่อยู่ในโรงเรียน ฟุตบอล คือ สิ่งเดียวที่อยู่ในหัวของพวกเรา จริงๆ แล้วผมว่า เด็กๆ ทุกคนที่อายุไล่เลี่ยกับผมก็คงคิดแบบนั้นเหมือนกันนะ ตื่นมาก็ไปหาอะไรกิน แล้วก็ออกไปเล่นบอล เสร็จแล้วก็กลับมาแต่งตัวไปโรงเรียนพร้อมกับลูกฟุตบอล โดยปกติแล้วผมจะเล่นก่อนเข้าไปเรียน ตอนพักเที่ยง จากนั้นก็กลับบ้าน แล้วก็ออกไปเล่นจนกว่าจะมืดเลย ตอนนั้นผมเล่นบอลเหมือนเป็นงานหลักของผมเลยนะ ผมชอบเล่นบอลโคตรๆ ซึ่งผมเชื่อว่าแม่ของผมก็โอเค เพราะแม่รู้ดีว่า ผมไปอยู่ที่ไหน
Q: แล้วเริ่มเตะบอลตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย
Q: แล้วเริ่มเตะบอลตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย
รูนี่ย์: ผมโชคดีมากเลยนะ ที่หลังบ้านของผมมีสนามไว้ให้เล่นบอลฝั่งละ 5 คน มันเป็นสนามของคลับเยาวชนน่ะ แค่ปีนข้ามรั้วในสวนไปก็ถึงละ แต่มันก็มีสนามอื่นด้วยเหมือนกัน ผมกับเพื่อนๆ เจอสนามบอลเต็มไปหมดเลย แต่ก็มักจะเล่นบอลที่สนามหลังบ้านนี่แหละ
Q: เกมนึงนี่เล่นกันกี่คนเหรอ
รูนี่ย์: ช่วงหลังเลิกเรียนเนี่ย ตอนแรกๆ ก็จะเล่นกันฝั่งละ 3 คน แต่พอเล่นๆ ไปสักพักก็กลายเป็นฝั่งละ 15 คน ยิ่งช่วงปิดเทอมนะ คนยิ่งเยอะเข้าไปใหญ่เลย แต่เล่นได้ไม่นานก็เหนื่อยและเลิกเล่นกันไปเองแหละ พอเริ่มมืดก็เหลือแค่ไม่กี่คน แต่ผมก็มีออกไปที่สนามคนเดียวเหมือนกันนะ เอาลูกบอลไปฝึกยิง ฝึกเลี้ยงบอล หรือฝึกท่าอื่นๆ ด้วย
Q: แล้วการเล่นบอลในสนามแบบนี้ช่วยพัฒนาทักษะได้มากแค่ไหน
รูนี่ย์: มันช่วยได้มากเลยนะ ตอนที่ผมเล่นคนเดียวนี่โคตรเพอร์เฟคเลยล่ะ ที่สนามมันจะมีกำแพงล้อมรอบให้ผมหวดได้เต็มเท้าโดยที่ลูกบอลไม่ลอยหายไป ผมก็จะฝึกส่งบอลและก็ยิงประตูด้วยตัวของผมเอง ผมคิดว่าวิธีนี้ช่วยให้ผมเล่นบอลเก่งขึ้นมากเลยล่ะ
Q: คุณคิดว่า ช่วงเวลาเหล่านั้นมันมีผลต่อตัวคุณในวันนี้มั้ย
รูนี่ย์: ก็มีผลนะ เพราะผมชอบครองบอลไว้กับเท้าน่ะ การเล่นบอลในที่แคบๆ แบบนี้มีผลมากเลยนะ โดยเฉพาะเวลาที่ลงไปเล่นในสนามหญ้าที่ใหญ่กว่า เพราะทักษะการครองบอลของคุณถูกฝึกมาเป็นอย่างดี และจะทำให้คุณได้เปรียบกว่าคนอื่นๆ เวลาที่เล่นในพื้นที่ที่ใหญ่กว่า
Q: งั้นช่วยอธิบายหน่อยว่า การเล่นบอลในสนามเล็กๆ มีผลต่อสไตล์การเล่นของคุณยังไง
รูนี่ย์: เวลาที่คุณได้บอลในสนามเล็กๆ แบบนั้น มันจะทำให้คุณต้องเจอกับรูปเกมในแบบที่โคตรจะคับคั่งหนาแน่น ซึ่งคุณต้องพาบอลฝ่าออกไปให้ได้ แล้วก็จะชินกับการครองบอลไปเอง แบกรับความกดดันได้ดี วิธีนี้ถือว่าเป็นวิธีฝึกรับมือกับความกดดันได้ดีที่สุดเลยล่ะ ยิ่งถ้าได้เล่นแบบฝั่งละ 11 คนนะ คุณจะรู้สึกเหมือนกับว่า พื้นที่ในสนามมันกว้างใหญ่เหมือนโลกทั้งใบเลยทีเดียว และแน่นอนว่า การเล่นบอลในสนามเล็กมันช่วยผมได้จริงๆ
Q: คุณคิดว่า การที่เด็กๆ ได้เล่นบอลในสนามเล็กๆ แบบนี้ พวกเขาจะได้ฝึกสกิลด้านไหนบ้างล่ะ
รูนี่ย์: ไม่ว่าคุณจะเป็น สิงห์สนามคอนกรีต หรือ เซียนสนามหญ้าเทียม ก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ยอดเยี่ยมพอๆ กัน และถ้าคุณสามารถเรียนรู้ที่จะครองบอลและโชว์ลีลาในสนามเล็กๆ ได้แล้วละก็ การเล่นบอลในสนามหญ้าจริงนี่ไม่ใช่เรื่องยากเลยสักนิด ขอแค่เล่นบ่อยๆ แล้วก็ฝึกทักษะ เทคนิดต่างๆ และการเคลื่อนที่ จะมีผลในระยะยาวแน่นอน ผมได้เรียนรู้ทุกๆ อย่างมาจากสนามเล็กๆ แบบนี้นั่นแหละ ส่วนเรื่องแทคติก เดี๋ยวมันจะมาเอง แต่ขอบอกเลยว่า 95% ของฝีเท้าของผมนี่มาจากการเล่นบอลสมัยยังเป็นเด็กทั้งนั้น
Q: ตอนที่คุณยิงประตู อาร์เซนอล ในปี 2002 คุณยังเป็นดาวรุ่งของเอฟเวอร์ตันอยู่เลยนะ ตอนนั้นคุณกลับบ้านแล้วก็ออกไปเตะบอลต่อกับเพื่อนต่อ คุณยังจำความรู้สึกตอนกลับบ้านได้มั้ย
รูนี่ย์: จำได้สิ เราออกไปเล่นบอลกันแถวๆ โรงรถ เราฝึกยิงประตูกันทั้งคืนเลยล่ะ ทุกคนก็ยังปฏิบัติกับผมเหมือนเดิม มีแค่ไม่กี่คนที่มาแสดงความยินดีที่ผมทำประตูได้ แต่ก็ไม่ได้ฉลองอะไรกันมากมายหรอกนะ
Q: ถามจริงๆ คุณยังออกไปเล่นบอลที่สนามนั้นอีกมั้ย
รูนี่ย์: ไม่ค่อยได้ไปแล้วล่ะ เพราะ แมนฯ ยูไนเต็ด แข่งบ่อยมากๆ การได้พักบ้างอะไรบ้างจึงเป็นสิ่งที่จำเป็นสุดๆ แถมผมเองก็ไม่อยากเจ็บตัวด้วยแหละ ผมก็เลยพาลูกชายเข้าไปในสวนที่ผมเคยเล่นบอลฝั่งละ 5 คน แล้วก็โชว์นิดๆ หน่อยๆ ให้ลูกดูเป็นขวัญตา
Q: แล้วการเล่นบอลฝั่งละ 5 คน เป็นที่นิยมในทีมอย่าง แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด มากแค่ไหน
รูนี่ย์: เรามีเล่นกันนิดหน่อยหลังซ้อมเสร็จ ซึ่งผมว่ามันเป็นช่วงซ้อมที่ดีที่สุดเลยนะ ถึงเราจะเล่นกันแค่แป๊บเดียว แต่ทุกคนก็ใจจดใจจ่อรอช่วงนั้นกันหมดเลย ผมกล้าพูดเลยว่า การซ้อมแบบนี้สำคัญสุดๆ เพราะคุณต้องโชว์ของออกมาให้หมด และผมเองก็พยายามยิงประตูให้ได้ด้วย แต่อย่างที่บอกไปเมื่อกี๊นั่นแหละ คุณจะต้องเจอกับสไตล์การเล่นที่หนาแน่นสุดๆ ซึ่งคุณต้องลุยฝ่าออกไปให้ได้
Q: ช่วยแนะนำเคล็ดลับในการเล่นบอลในสนามเล็กๆ มาสัก 5 ข้อสิ
รูนี่ย์: อย่างแรกเลยนะ คุณต้องตื่นตัวตลอดเวลา เพราะมันจะอัดกันมั่วสุดๆ และคุณต้องรู้ตำแหน่งของกองหลังและเพื่อนร่วมทีม ต่อมาก็เรื่องของวิสัยทัศน์ รูปแบบการเล่นมันจะแน่นๆ อย่างที่บอกไป คุณต้องหาพื้นที่ว่างให้ได้ เทคนิคเองก็เป็นสิ่งสำคัญเหมือนกัน ไม่ว่าจะส่งหรือยิงนี่ต้องเป๊ะหมด ส่วนความแข็งแกร่งนี่ก็ช่วยได้เยอะเหมือนกันนะ เพราะคุณต้องไปเบียดกับคนอื่นๆ ไงล่ะ สุดท้ายก็เรื่องการทำประตู ทีมที่ดีต้องมีตัวจบสกอร์ที่ดี เนื่องจากขนาดของประตูที่เล็กมาก คุณต้องงัดฟอร์มเทพออกมาให้ได้เลยล่ะ หมั่นฝึกฝนไปเรื่อยๆ ไม่ต้องกดดันตัวเอง เพราะนี่คือช่วงเวลาที่คุณสามารถลองลูกเล่นใหม่ๆ ได้โดยไม่มีใครตัดสินว่าคุณเทพหรือกาก
เครดิต : Devil Daily
A PHP Error was encountered
Severity: Notice
Message: Undefined variable: tag_links
Filename: site/news-detail.php
Line Number: 47